عوامل مرتبط با اضطراب مادران دارای کودک با نیازهای ویژه

این پژوهش با هدف کلی مطالعۀعوامل مرتبط با اضطراب مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه در شهر جیرفت در سال1390 انجام شد. این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه ی مادراندارای کودک با آسیب های بینایی، شنوایی و ذهنی بود که کودک آن ها در مدارس ویژه یآموزش کودکان با نیازهای ویژه در شهر جیرفت در سال تحصیلی 90-1389 به تحصیل اشتغالداشتند. از طریق روش نمونه گیری در دسترس 60 نفر از مادران دانش آموزان با نیازهایویژه در سه گروه (نابینا، ناشنوا و کم توان ذهنی) انتخاب شدند. پس از پاسخ به پرسشنامه هابه صورت انفرادی، پرسشنامه اضطراب بک و محقق ساخته داده ها با بهره گیری از ضریبهمبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری داده ها تحلیل شدند. نتایج نشان می دهد کهبین عواملی چون میزان اطلاعات مادران از نحوۀ تربیت و برخورد با کودک با نیازهایویژه، محدودیتهای اجتماعی مادران، ریشۀ معلولیت کودک با نیازهای ویژه، تأثیر آسیب دیدگیفرزند بر روابط خانوادگی، احساس مسئولیت مادران، میزان حضور پدر با میزان اضطرابمادران دارای کودک با نیازهای ویژه رابطه معنی داری وجود دارد. در مجموع یافته هایاین پژوهش حاکی از آن است که عواملی مربوط به کودکان با نیازهای ویژه وجود دارد کهاضطراب مادران این کودکان را افزایش می دهد. با شناخت این عوامل می توان بابالابردن سطح اطلاعات مادران از آسیب های مختلف، چگونگی برخورد با این کودکان وروابط عاطفی مناسب در خانواده همراه با حضور پدر، به این گونه مادران کمک کرد